17 września, data szczególnie ważna dla naszego środowiska – to  Dzień Sybiraka, który jak co roku obchodziliśmy uroczyście. Pierwszym elementem było złożenie kwiatów  pod  naszą tablicą na placu Ojca Studzińskiego, następnie odbyło się spotkanie Sybiraków  w  klasztorze Ojców  Kapucynów. Wzięła w nim udział duża liczba członków naszego Oddziału  Związku Sybiraków, tak że z trudem mieściliśmy się w dość obszernej sali.

Zebraniu przewodniczyła Aleksandra Szemioth, która po krótkim nawiązaniu do historii wydarzeń zapoczątkowanych przez agresję sowiecką na Polskę w dniu 17 września 1939 roku, przedstawiła aktualne problemy dotyczące członków  Związku Sybiraków. Między innymi poinformowała o debacie sejmowej w sprawie zatwierdzenia przez parlament RP oficjalnego uznania 17 września jako Dnia  Sybiraka, który dotychczas był obchodzony tylko zwyczajowo (przyjęty przez Zarząd Główny Związku Sybiraków w 1989r).  W parlamencie były głosy sprzeciwu , a też propozycja  aby zmienić datę obchodów na 10 lutego. Sybiracy  nie wyrazili zgody na taką zmianę i ostatecznie Sejm zatwierdził 17 września jako Dzień Sybiraka.

Kolejną częścią uroczystości rocznicowych była Msza św. w kościele OO. Kapucynów , odprawiona przez  naszego  Kapelana, O. Jerzego Pająka, który wygłosił też okolicznościowe kazanie. Modlitwę wiernych przygotował i pięknie odczytał Sybirak, P. Kazimierz Szymański.

         Modlitwa wiernych w czasie uroczystej Mszy św. w dniu 17 września 2013 r.

 Zgromadzeni przy Chrystusowym ołtarzu, w 74 rocznicę agresji sowieckiej na Polskę wznieśmy do Miłosiernego Pana nasze pokorne modlitwy

l. Módlmy się za Kościół Święty, aby mimo prześladowań i cierpień w dzisiejszym świecie gorliwie naśladując swego Mistrza i Pana bez przeszkód mógł wypełniać swoją misję i rozszerzać się po całej ziemi służąc wszystkim w miłości i pokoju   Ciebie prosimy ….

2. Módlmy się za Papieża Franciszka, aby współczesnemu światu nadal z wielką mocą wskazywał drogi pokoju, a jego orędzie braterstwa i pomocy słabym i ubogim  dotarło do wszystkich parlamentów świata                                                    Ciebie prosimy ….

3. Módlmy się za wszystkich Biskupów, kapłanów, za sprawującego tę Eucharystię naszego Kapelana O. Jerzego, za Zgromadzenie 0.0. Kapucynów, aby szczególna moc Boża wspierała ich w trudzie prowadzenia wiernych do Boga      Ciebie prosimy….

4. Módlmy się o pokój na świecie oraz za naszą Ojczyznę targaną niepokojami, kryzysem moralnym i ekonomicznym , aby w naszym kraju zapanowała sprawiedliwość, praworządność,  zgoda i jedność w działaniu dla jej dobra          Ciebie prosimy….

5. Módlmy się za obrońców naszej Ojczyzny, za żołnierzy poległych w bitwach w kraju i wszystkich frontach świata, za żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza rozstrzelanych przez wkraczające oddziały Armii Czerwonej, za wszystkich żołnierzy września 39 roku, za lotników, marynarzy, żołnierzy Armii Krajowej, za Powstańców Warszawskich, za tych którzy zostali zgładzeni w sowieckich i niemieckich więzieniach i obozach, oraz za rodaków,  którzy zginęli z rąk UB i SB. Prośmy Pana aby ich cierpienia i ofiary z życia zaowocowały dzisiaj odrodzeniem duchowym i moralnym całego naszego Narodu, a ich czyny były wzorem do naśladowania przez obecne młode pokolenie Polaków i na zawsze trwały w naszej narodowej pamięci                                         Ciebie prosimy….

6. Módlmy się za całą Golgotę Wschodu i prośmy o miłosierdzie Boże dla Rodaków zawleczonych na Syberię, którzy na zawsze zostali w tamtej nieludzkiej ziemi i tam oczekują na zmartwychwstanie                                              Ciebie prosimy….

7. Módlmy się za naszych rodaków bestialsko zamordowanych na Wołyniu, przez bandy ukraińskich nacjonalistów i prośmy aby Miłosierny Pan obdarzył Ich wszystkich wieczną nagrodą w niebie                                                                           Ciebie prosimy….

8. Módlmy się też za wszystkich, którzy tragicznie zginęli w nadal nie wyjaśnionej katastrofie pod Smoleńskiem i prośmy dla nich o radość w niebie      Ciebie prosimy….

9. Prośmy o Miłosierdzie Boże dla wszystkich Sybiraków zmarłych w ostatnim czasie                                                                                                    Ciebie prosimy…

10. Módlmy się za ludzi w podeszłym wieku, za kombatantów, za chorych cierpiących Sybiraków i prośmy, aby dźwigając swój krzyż nie utracili nadziei i wiary w Miłosierdzie Boże.                                                                                       Ciebie prosimy….

11. Módlmy się o zdrowie i siły dla osób pełniących honory przy naszym Sztandarze                                                                                                   Ciebie prosimy….

12. Módlmy się za nasze modlitewne zgromadzenie, za nas samych, abyśmy ubogaceni Słowem Bożym i posileni Ciałem Chrystusa Pana, umieli żyć w miłości i pokoju i w stałym dziękczynieniu Tobie Panie, za nasze ocalenie i powrót z wygnania do Ojczystej ziemi. Umacniaj Panie naszą wiarę, miłość i daj łaskę godnego życia       Ciebie prosimy….   

Wysłuchaj Boże naszych modlitw, naszych wołań do Ciebie i spraw łaskawie, abyśmy wspierani Twoją Mocą odważnie budowali pokój w naszych sercach i przyczyniali się do wzrostu wzajemnej miłości w naszych rodzinach i w naszym kraju. Broń nas od wojny, nienawiści i niepamięci. Przez Chrystusa Pana naszego Amen.

Po nabożeństwie  przeszliśmy procesjonalnie, z pocztem sztandarowym na czele, do krużganków Kaplicy Loretańskiej. Tam złożono kwiaty pod tablicą  upamiętniającą Polaków zmarłych i zamordowanych na Syberii. Przy tablicy trzymały straż harcerki z  zaprzyjaźnionej drużyny ZHR.

Z Ojcem Kapelanem odmówiliśmy modlitwy za zmarłych Sybiraków i po podziękowaniu  obecnym z nami Gościom, uroczystość zakończono.

Z okazji rocznicy 17 września 1939r odbyły się w Krakowie także inne uroczystości.

Najważniejsza z nich była na Cmentarzu Rakowickim, zorganizowana przez Komitet Opieki nad Miejscami Pamięci. Po rocznicowej Mszy św. w kaplicy cmentarnej,  licznie zebrani przeszli pod Pomnik – Symboliczną Mogiłę Ofiar Komunizmu. Miały tam miejsce przemówienia , odśpiewano hymn państwowy. Uczestniczyły w uroczystości bardzo liczne delegacje szkolne ze swoimi sztandarami, a również wojsko i inne służby mundurowe .Obecna też była delegacja członków Związku Sybiraków.

W dniach 5 i 6 września, jak co roku, odbyły się uroczyste obchody w Białymstoku , a mianowicie  XIII Międzynarodowy Marsz Żywej Pamięci Polskiego Sybiru, poprzedzony zebraniem Zarządu Głównego z udziałem Prezesów  wszystkich Oddziałów Związku Sybiraków.

Obrady Zarządu miały miejsce w godzinach przedpołudniowych 5 września. Program obejmował  relacje z szeregu aktualnych działań Zarządu Głównego, z których najważniejsze to przebieg i zaawansowanie starań  o przyjęcie przez Sejm RP ustawy w sprawie finansowego zadość- uczynienia za lata spędzone na deportacji w ZSRR i w łagrach sowieckich.

O przebiegu starań i rozmów prowadzonych w Sejmie poinformował Prezes  Zarządu Głównego Pan Tadeusz Chwiedź. Postęp procedowania projektu tej ustawy nie jest wciąż zadowalający.

Inną ważną sprawą są przygotowania do kolejnego Walnego Zjazdu Delegatów i wyborów nowego składu  Zarządu Głównego Związku Sybiraków. Sprawę relacjonował Sekretarz Generalny, Pan Stanisław Sikorski. Poruszono także szereg innych aktualnych spraw związkowych. Ustalono m.in., że wysokość rocznej składki członkowskiej nie ulegnie zmianie  i w roku 2014 będzie wynosiła 48 zł. W trakcie zebrania Prezes T. Chwiedż dokonał dekoracji kilku osób odznaką Zasłużony dla Związku Sybiraków.

W zebraniu Zarządu Krakowski Oddział Związku reprezentowała Aleksandra Szemioth jako  prezes Oddziału i członek Zarządu Głównego.

W tym samym dniu, po południu, odbył się piękny koncert w wykonaniu Artystycznego Zespołu Wojska  Polskiego w gmachu nowej Opery Białostockiej. Wspaniały występ taneczny  i piękne wykonanie pieśni patriotycznych dały widzom ogromną satysfakcję. W przerwie koncertu  duża grupa Sybiraków i osób z innych ugrupowań kombatanckich  otrzymała odznaczenia państwowe oraz inne odznaczenia. Dekoracji dokonał Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Min. Stanisław Maria Ciechanowski.

Oddział Związku Sybiraków w Krakowie został  odznaczony Medalem Pro Memoria. Medal odebrał nasz poczet sztandarowy w składzie:  Stanisław Majcher i Stanisław Libura.

Następnego dnia, 6 września, odbył się Marsz Żywej Pamięci Polskiego Sybiru.

To wielkie wydarzenie angażuje nie tylko Sybiraków, przedstawicieli Oddziałów z całej Polski, ale też gości – grupy Polaków z Litwy, Łotwy i Estonii, głównie młodzież szkolną. Uczestniczą w nim również władze miasta Białystok wszystkich szczebli, parlamentarzyści z tego rejonu, a także przedstawiciele najwyższych władz państwowych. Sybiracką uroczystość zaszczycają swoją obecnością Ks. Arcybiskup Diecezji Białostockiej i Zwierzchnik tamtejszej Cerkwi Prawosławnej, którzy byli obecni na otwarciu Marszu  i rozpoczęli go modlitwami, każdy w swoim obrządku.

Marsz rozpoczął się jak zawsze przy Pomniku Katyńskim, z asystą kompanii honorowej Wojska Polskiego, żołnierzy kombatantów w mundurach historycznych jednostek Straży Pożarnej, Służby Leśnej i innych mundurowych oraz wielkiej rzeszy młodzieży z różnych szkół i miejscowości ze swoimi sztandarami.  Licznie reprezentowane były szkoły noszące imię Sybiraków. Wszystkich sztandarów – sybirackich i szkolnych – było ponad dwieście, w tym również sztandar Krakowskiego Oddziału Związku Sybiraków. Po wysłuchaniu bardzo dobrego przemówienia Prezesa  Tadeusza Chwiedzia i wystąpień gości oraz po modlitwach  – wyruszył imponujący pochód. Oceniono, ze liczył on około  czterech tysięcy uczestników, ze sztandarami, proporczykami i emblematami.

Widok był wspaniały. Dopisała też pogoda. Trasa przemarszu to niemal cztery kilometry. Punktem docelowym marszu był , jak zawsze, kościół Świętego Ducha.  W  nim odprawiono uroczystą koncelebrowaną Mszę św. pod przewodnictwem Biskupa  Ordynariusza Białostockiego. Homilię wygłosił ogólnopolski Kapelan Związku Sybiraków, ks. Zdzisław  Banaś.

Końcowym, ważnym, elementem uroczystości było złożenie kwiatów pod  Pomnikiem – Symbolicznym Grobem Sybiraka, poprzedzone oficjalnymi przemówieniami polityków i parlamentarzystów. Odczytano też listy od  Prezydenta i Premiera. Uroczystość zakończono odśpiewaniem Hymnu Sybiraków.

Całość białostockich uroczystości była wyśmienicie zorganizowana i za to należy wyrazić uznanie i podziękowanie Panu Prezesowi T. Chwiedziowi oraz wszystkim zaangażowanym w przygotowania członkom Białostockiego Oddziału Związku Sybiraków. Podziękowania należą się także Władzom Białegostoku za ich życzliwą pomoc przy corocznym organizowaniu Marszu Pamięci Polskiego Sybiru. Zainteresowanie sybiracką uroczystością wykazują też różne instytucje miasta, na przykład Muzeum Wojska, które obecnie jest w trakcie tworzenia swego osobnego oddziału, jakim ma być Muzeum Sybiru. Miejscowa prasa i telewizja obszernie relacjonowała przebieg Marszu . Niestety nie uczyniły tego media ogólnokrajowe.

Poniżej zdjęcia Pani Aleksandry Szemioth z tych uroczystości.

W dniach 11 i 12 kwietnia miały miejsce ogólnopolskie obchody o nazwie „KWIECIEŃ MIESIĄC PAMIĘCI GOLGOTY WSCHODU”, które już tradycyjnie organizuje co dwa lata Oddział Związku Sybiraków we Wrocławiu.

W obchodach biorą udział delegacje ze wszystkich Oddziałów Związku.

Główną część uroczystości stanowi pochód ze sztandarami Związku ulicami Wrocławia, od bazyliki św. Elżbiety (kościół garnizonowy) w centrum, do POMNIKA ZESŁAŃCÓW SYBIRU, przy którym odbywa się Msza św., przemówienia, składanie kwiatów i Apel poległych. W tym roku, z powodu złej pogody, program zmieniono – Msza św. została odprawiona w bazylice św. Elżbiety, po czym odbył się pochód (z udziałem Sybiraków, młodzieży ze szkół im. Sybiraków, kompanii WP i innych delegacji) i skrócone obchody pod Pomnikiem, a następna, kolejna część – przemówienia i nadanie odznaczeń – została przeniesiona do pobliskiego kościoła.

W przeddzień, 11 kwietnia, odbyło się zebranie Zarządu Głównego z udziałem Prezesów Oddziałów. Tematem zebrania m. In. Były relacje Prezesa Zarządu głównego, p. Tadeusza Chwiedzia i Sekretarza generalnego, p. Stanisława Sikorskiego, dotyczące starań Zarządu Głównego o pozyskanie finansowego zadośćuczynienia dla zesłańców syberyjskich. Czynione są zabiegi o przyjęcie przez parlament RP dwóch ustaw – ustawy o jednorazowej kwocie zadośćuczynienia i ustawy o przyznaniu uprawnień osoby represjonowanej dla wszystkich sybiraków, z urzędu. To ostatnie dotyczy znacznej części sybiraków, którzy wciąż takich uprawnień otrzymali. Starania w tych kwestiach niestety ciągle nie uzyskują pozytywnego rezultatu, pomimo intensywnych zabiegów władz Związku Sybiraków.

W zebraniu Zarządu Głównego Kraków reprezentowała Aleksandra Szemioth.

W uroczystościach 12. kwietnia we Wrocławiu  wzięła też udział Barbara Łuczyńska z Zarządu naszego oddziału. Uczestnicy wrocławskich uroczystości mogli obejrzeć Panoramę Racławicką, a także zwiedzić bogatą w eksponaty Izbę Pamięci Sybiru oraz szereg akcentów upamiętniających zesłania syberyjskie, które znajdują się w bazylice św. Elżbiety, w osobnej kaplicy.

UPAMIĘTNIENIE MIEJSC ZBRODNI KATYŃSKIEJ w Kaplicy Bazyliki św. Elżbiety we Wrocławiu

2 kwietnia 2013 r., z inspiracji drużyny harcerskiej „Czerwony Mak”, odbyło się uroczyste nadanie nazwy Obrońców Tobruku jednej z ulic w Skawinie. Na zaproszenie Komendanta drużyny, Harcmistrza Kazimierza Dymanusa, udział w uroczystości wzięły przedstawicielki Zarządu Krakowskiego Oddziału Związku Sybiraków – Barbara Łuczyńska i Aleksandra Szemioth. Gośćmi honorowymi byli uczestnicy walk Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie – p. Tomasz Skrzyński, żołnierz spod Tobruku i p. Wojciech Narębski, uczestnik Bitwy o Monte Cassino.

Nadanie nazwy Obrońców Tobruku ulicy w Skawinie 2 kwietnia 2013 r.

Uroczystość nadania nazwy Obrońców Tobruku ulicy w Skawinie. W środku zdjęcia kombatanci: P. Tadeusz Skrzyński (żołnierz z Tobruku) i P. Wojciech Zarębski (uczestnik bitwy pod Monte Cassino); z prawej P. Barbara Łuczyńska (Związek Sybiraków w Krakowie)

Święto „Żołnierzy Wyklętych” – l marca 2013 r.
Park Jordana w Krakowie.

Bracia i Siostry! Pod wieczór ucztowania Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, gromadzimy się w tym pięknym Panteonie Krakowa – Parku Jordana, aby jeszcze raz wyrazić wdzięczność i oddać należny hołd ponad dwudziestu tysiącom żołnierzy, którzy zginęli lub zostali zamordowani skrytobójczo lub w więzieniach NKWD i ubeckich, aby uczcić tych, którzy po II wojnie światowej nie pogodzili się z narzuconym siłą systemem komunistycznym i podjęli nierówną walkę o
suwerenność i niepodległość Polski. Od 1940 do 1950 r. ponad 250 tys. ludzi więziono i przetrzymywano w więzieniach pracy, wielu zesłano na daleki Wschód Rosji.

I słusznie, że przyszliśmy tu, bo przecież pośród kilkudziesięciu pomników wybitnych Polek i Polaków
znajduje się siedem popiersi „Żołnierzy Wyklętych”. Skladając przed nimi kwiaty, oddajemy hołd wszystkim, których oni reprezentują.

Równocześnie, co uważam za najważniejsze, przychodzimy tu, aby się uczyć z tych bohaterskich i
męczeńskich kart naszej historii głębokiej wiary, męstwa, odwagi, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji patriotycznych, stałej gotowości poświęcenia się na rzecz idei niepodległościowych, a którymi to cnotami byli ubogaceni „Żołnierze Wyklęci”.

Prosimy Boga, aby ich ideały rozpaliły nasze serca i mocno wyryły się w naszej pamięci i działaniu. Bo my nie chcemy żyć inaczej, jak tylko ludzie wolni i w wolnej Polsce. Dlatego nie wolno nam tracić ducha, ani wpadać w stan odrętwienia. Zło i różnego rodzaju zdziczenia nacierają i będą nacierać z całą szatańską mocą i jego przemyśleniem, czego wyrazem była dewastacja pomnika „Inki”. Stąd słuszny gniew i wściekłość wobec takich aktów barbarzyństwa. Jednak jako chrześcijanie słuchamy Jezusa, który powiedział do Piotra w Getsemani: „Schowaj miecz do pochwy” (J 18,11). A także słów św. Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło zwyciężaj dobrem”. To jednak nie zabrania nam dochodzić i ujawniać, kto i dlaczego ukrywa się pod demonami zła. Wszystko jednak ma swój czas i swoją godzmę.

Maryjo, Królowo Polski! Któraś w swoim czasie obroniła Jasną Górę przed nawałnicą szwedzką, czuwaj nad naszym narodem, Tobie powierzonym i ucz nas wydobywać ze źródeł naszych powstań i zrywów wolnościowych prawdziwą miłość do Ojczyzny. Niech ofiara „Żołnierzy Wyklętych” i wszystkich, którzy oddali swoje życie za wiarę i wolność naszej Ojczyzny umocni nas w obronie najwyższych wartości „Bóg-Honor- Ojczyzna”, bo bez tych wartości nie ma przyszłości ani
Europy ani naszego narodu. Bohaterom zaś, niech Pan pozwoli oglądać swoje oblicze w krainie żyjących.
Wieczne odpoczynek racz im dać, Panie….

o. Jerzy Pająk
kapelan środowisk niepodległościowych
Kraków, Park Jordana 2013-03-01

Święto Niepodległości – rocznica odzyskania polskiej państwowości po 123 latach rozbiorów – jest jednym z głównych świąt narodowych obchodzonym uroczyście w całej Polsce. Ustanowione pod koniec dwudziestolecia międzywojennego, musiało być zaniechane w latach II wojny światowej. Po zakończeniu wojny zostało natomiast zakazane przez zależne od Moskwy władze Polski Ludowej. Dopiero kolejne odzyskanie politycznej niezależności w 1989 r. pozwoliło przywrócić godność tego dnia.

Tak jak w latach ubiegłych, również w 2012 roku, Kraków uczcił to Święto bardzo uroczyście, zgodnie z przyjętym już tradycyjnie porządkiem obchodów, a więc odbyła się koncelebrowana Msza Św. w Katedrze na Wawelu, pod przewodnictwem Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza, następnie uformował się wielki pochód ze sztandarami na czele i poprzedzony oddziałem kawalerzystów w historycznych mundurach, który przeszedł do Krzyża Katyńskiego, u stóp Wawelu (tam złożono wieńce w imieniu władz, kombatantów i społeczności Krakowa) i dalej Drogą Królewską, do placu Matejki, gdzie odbyły się przemówienia, Apel Poległych z salwą honorową i na koniec składanie kwiatów na Grobie Nieznanego Żołnierza.

We wszystkich etapach uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Związku Sybiraków (kilkanaście osób) ze swoim sztandarem; delegacja Związku złożyła też kwiaty.

Plac Matejki w Krakowie

sztandar Związku Sybiraków przy Grobie Nieznanego Żołnierza na Pl. Matejki w Krakowie, Od lewej: Edward Gwazdacz, Tadeusz Sobaszek, Stanisław Majcher.

Kwiaty od Związku Sybiraków na Grobie Nieznanego Żołnierza składają: Od lewej Lidia Świdrak, Leopold Walczewski, Jadwiga Turowska.

Aleksandra Szemioth

Uroczystość sadzenia Dębów Katyńskich miała miejsce 22 września 2012 roku w Zespole Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych w Krakowie

Sadzenie Dębów Katyńskich jest częścią programu „Katyń – ocalić od zapomnienia”. Projekt ten rozpoczął się w 2008 roku. Jego celem jest uczczenie pamięci ofiar zbrodni katyńskiej oraz zwrócenie uwagi ludzi na tragiczną historię polskich oficerów poprzez posadzenie 21 857 Dębów Pamięci. Każde drzewo upamiętnia jedną osobę, która została zamordowana z rozkazu Józefa Stalina w 1940 roku.

Nasza szkoła w styczniu 2012 r. dołączyła do programu, w którym uczestniczy ponad 3 tysiące placówek. Są wśród nich nie tylko szkoły, lecz także komendy policji, parafie, starostwa powiatowe, urzędy gmin, szpitale…

Finał projektu odbył się w ZSOI nr 1, 22 września.

Uroczystość rozpoczęła się o godz. 9 w kościele NMP z Lourdes Mszą św., której przewodniczył i homilię wygłosił ks. proboszcz Jacek Kuziel. W czytaniach, kazaniu oraz modlitwach zwracano uwagę na – pamięć i przebaczenie – filary naszej tożsamości i przyszłości.

Następnie , dyrektor szkoły Magdalena Mazur powitała gości i, w strugach deszczu, rozpoczęło się sadzenie dębów poświęconych – podstępnie zamordowanym w Charkowie i Bykowni strzałem w tył głowy – oficerom Wojska Polskiego: pułkownikowi Antoniemu Dubińskiemu, podpułkownikowi Wacławowi Wicherkiewiczowi, kapitanowi piechoty Bohdanowi Paulinowi Zakrzewskiemu, rotmistrzowi Stanisławowi Szemiothowi porucznikowi Krzysztofowi Tomaszowi Potockiemu i podporucznikowi Stanisławowi Kwiatkowskiemu.

Uroczystość swoją obecnością uświetnili: wizytator Barbara Zgłobicka, reprezentująca Małopolskiego Kuratora Oświaty, dyrektor Anna Korfel-Jasińska, reprezentująca Prezydenta Miasta Krakowa i Dyrektora Wydziału Edukacji, Marta Patena i Barbara Nowak (RMK), przewodniczący Piotr Klimowicz i radni Dzielnicy V Krowodrza: Jerzy Nowak, Edward Tarczałowicz, Zdzisław Rakoczy i Agnieszka Wantuch, prof. Zofia Ciesielska (Związek Sybiraków), Krzysztof Moczurad (Związek Polskich Kawalerów Maltańskich), Maria Wcisło i Katarzyna Ryblewska (NSZZ „Solidarność”), Aleksandra Czosnowska i Michał Sterecki, reprezentujący Stowarzyszenie Przyjaciół Oświaty Samorządowej, Alicja Szydło i Mariusz Graniczka – dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół i placówek, Henryk Zioło – kanclerz Akademii Górniczo-Hutniczej oraz żołnierze Kompanii Honorowej 16. Batalionu Powietrzno-Desantowego w Krakowie z por. Łukaszem Bywalcem i sztandarem. Patronat medialny nad obchodami przyjęła Telewizja Kraków. Wszystkim wymienionym serdecznie dziękujemy.

Przedstawiciele Rodzin pomordowanych oficerów w asyście uczniów naszej szkoły przy dźwiękach werbli symbolicznie sadzili dęby, składali kwiaty oraz palili znicze. Po Apelu Poległych oddano salwę honorową i odsłonięto tablicę upamiętniającą podniosłe wydarzenie.

Sadzenie Dębów Pamięci o Ofiarach mordu Katyńskiego w ogrodzie Zespołu Szkół Integracyjnych nr 1 przy al. Kijowskiej w Krakowie 22-09-2012r. W głębi Poczet Sztandarowy Sybiraków, od lewej: Stefan Lubelski i państwo Janina i Stanisław Majchrowie. Foto: Ewa Janowiec

Nad całością unosił się duch zadumy i refleksji. W przemówieniach wskazywano na potrzebę pamięci o tragicznym 1940 roku, o Sybirakach, o historii, która buduje naszą tożsamość.

Motto tablicy: „Bądź wierny/Idź” – zakończenie Herbertowskiego „Przesłania Pana Cogito” – wydaje się najpełniej wyrażać towarzyszące przybyłym na uroczystość myśli.

Trzecia część uroczystości odbyła się w auli AGH przy ul. Reymonta. W samo południe uczniowie klasy 3c Gimnazjum Integracyjnego nr 15 (wych. Alicja Żmuda, Krzysztof Wiatr) wraz ze szkolnym chórem (kier. Lauretta Romańska) przedstawili program słowno-muzyczny „Katyń – ocalić od zapomnienia”.

Przedruk artykułu Krzysztofa Wiatra
Wiadomości Lokalne Dzielnicy Krowodrza październik 2012)

21 września 2012 r.

W dniu 21 września 2012 roku miała miejsce uroczystość poświęcenia i oficjalnego otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w BYKOWNI koło Kijowa. W tej miejscowości, w głębi rozległego lasu, władze sowieckie rękami siepaczy NKWD-owskich, dokonały mordu na 3435 obywatelach polskich – przedstawicielach inteligencji, w większości oficerach rezerwy Wojska Polskiego. Zbrodni dokonano wiosną 1940 roku, na podstawie decyzji najwyższych władz ZSRR z 5 marca 1940 r., tej samej, która była wyrokiem śmierci dla oficerów polskich więzionych w Starobielsku, Ostaszkowie i Kozielsku, a zamordowanych w Katyniu, Charkowie , Miednoje i innych dotąd nieznanych miejscach.

Do niedawna nieznanym było również miejsce stracenia niemal 3,5 tysiąca ofiar, których nazwiska znalazły się na tzw. „ukraińskiej liście katyńskiej”, sporządzonej na podstawie dokumentów NKWD w Kijowie, udostępnionych Polsce w 1994 r. przez władze już wówczas wolnej Ukrainy, jednak bez informacji o tym, gdzie ich zamordowano.

Prace poszukiwawcze można było zacząć dopiero w 2001 roku, na podstawie porozumienia pomiędzy władzami Ukrainy, a Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa z polskiej strony. Radą kierował w tym czasie śp. Andrzej Przewoźnik. Prace archeologiczno-ekshumacyjne, prowadzone przez polską ekipę trwały do 2011 roku. Odnalezione szczątki potwierdziły domniemanie, że ofiarami byli Polacy. Stan dołów grzebalnych świadczył o wielokrotnym ich naruszaniu, stąd wielkie utrudnienie prac identyfikacyjnych.

Wszystkie odnalezione szczątki zamordowanych złożono we wspólnej mogile. Wokół niej wybudowano pięknie zaprojektowaną, rozległą przestrzeń Cmentarza. Projekt oraz jego realizacja zostały wykonane i sfinansowane przez stronę polską, z Polski przywieziono także wszystkie potrzebne materiały budowlane – głównie duże ilości bloków i płyt granitowych.

Cmentarz robi wielkie wrażenie, jest bardzo piękny. Całość otacza długie pasmo płyt granitowych, na których wyryto nazwiska wszystkich tu zamordowanych – 3435 nazwisk, w układzie alfabetycznym, z głównymi danymi osobowymi: imię, nazwisko, data i miejsce urodzenia, zawód i stopień wojskowy. W części centralnej wznosi się potężna ściana granitowa, na niej, w poziomych liniach wygrawerowano również wszystkie imiona i nazwiska bez dodatkowych informacji – czytelnym, dużym, liternictwem, też alfabetycznie. Przed tą ścianą stoi duży granitowy stół ołtarzowy, a z boku, na czterech granitowych słupach zawieszono dzwon.

Przy wejściu w obręb Cmentarza ustawiono dwa granitowe cokoły z rzeźbami Polskiego Orła na każdym z nich. Całość jest wielkim dziełem i wielką zasługą i pomysłodawców i projektanta i firmy wykonawczej.

Zamieszczone poniżej fotografie pokazują fragmenty Cmentarza.

Wykonane przez p. Aleksandrę Szemioth obecną na uroczystości  otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w Bykowni. 22-09-2012 r.

Na uroczystości otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w Bykowni przyjechała z Polski liczna oficjalna delegacja, z Prezydentem RP, przedstawicielami Rządu i Parlamentu, z kompanią honorową Wojska Polskiego, z Biskupem Polowym WP, licznymi księżmi katolickimi oraz kapłanami innych wyznań, z dużą ilością członków organizacji kombatanckich, głównie Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich z całego Kraju i przedstawicielami innych środowisk. Uczestnicy przyjechali do Kijowa pociągiem specjalnym, a część wojskowym samolotem.

Organizatorami uroczystości były dwie instytucje – Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Urząd d/S Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Obok Polskiego Cmentarza Wojennego znajduje się Cmentarz Ukraiński, na którym spoczywają Ukraińcy, również zamordowani z rozkazu władz sowieckich (przypuszczalnie są wśród nich też Polacy prześladowani przez NKWD na terenie dawnych Kresów polskich przyłączonych do ZSRR po 1921 r.).

Otwarcie obydwu Cmentarzy odbyło się jednocześnie, z udziałem prezydentów Polski i Ukrainy, których oficjalne przemówienia rozpoczęły uroczystość. Następnie obydwaj prezydenci złożyli kwiaty pod kurhanem stojącym pomiędzy oboma cmentarzami, po czym prezydent Janukowycz odjechał.

Główną częścią obchodów na Polskim Cmentarzu była uroczysta Msza Święta koncelebrowana pod przewodnictwem Biskupa Polowego WP, ks. Józefa Guzdka. Wcześniej Prezydent Komorowski uruchomił bicie dzwonu. Po nabożeństwie były liczne przemówienia, następnie Apel Poległych i salwa honorowa. Wszystkie te elementy stanowiły ciąg obrzędów pogrzebowych i rzeczywiście był to zbiorowy pogrzeb tych naszych Bliskich, pomordowanych niewinnie – innego uczciwego pogrzebu dotąd nie mieli, chociaż od Ich okrutnie zadanej śmierci minęło ponad siedemdziesiąt lat.

Przed i po Mszy Św. uczestniczący mieli dużo czasu na odczytywanie tablic z nazwiskami, na odszukanie spoczywających tu swoich krewnych lub znajomych, na złożenie kwiatów i zapalenie zniczy, na modlitwę za Ich dusze.

W uroczystościach wzięły udział trzy osoby z naszego Oddziału Związku Sybiraków – P. Maria Kania, P. Tadeusz Kaźmierczak i pisząca te słowa.

Wśród krakowskich Sybiraków są także inne osoby, których Ojcowie lub bliscy krewni zostali zamordowani w Bykowni.

Całość uroczystości na Polskim Cmentarzu Wojennym w Bykowni koło Kijowa była wielkim wydarzeniem i oddaniem hołdu pomordowanym Polakom – ofiarom sowieckiej zbrodni ludobójczej.

Aleksandra Szemioth

W przeddzień 73 rocznicy napaści Związku Sowieckiego na Polskę, w Parku im. dr Jordana w Krakowie, w obecności kilkuset osób, odsłonięto pomnik Inki. Popiersie odsłoniła p. Aleksandra Potasińska, córka generała Włodzimierza Potasińskiego, który zginął w katastrofie Smoleńskiej. Autorem pięknej rzeźby jest salezjanin ks. Leszek Kruczek. Danuta Siedzikówna, niespełna 18-letnia sanitariuszka 5 Wileńskiej Brygady AK „Łupaszki” została osądzona i skazana na śmierć przez rozstrzelanie w 1946 roku. Przesłuchiwana, bita i poniżana w gdańskim areszcie Urzędu Bezpieczeństwa nie wydała nikogo, nie podpisała też prośby o ułaskawienie do ówczesnego prezydenta B. Bieruta.

W grypsie przesłanym z celi śmierci do koleżanek napisała: ”jak mi smutno, że muszę umierać, powiedzcie mojej babci, że zrobiłam co trzeba”.

Pomnik poświęcił i wygłosił wzruszającą homilię O. Jerzy Pająk, kapelan środowisk patriotycznych.

W uroczystości uczestniczyła liczna grupa Sybiraków. W imieniu krakowskich Sybiraków złożono pod pomnikiem Inki wieniec kwiatów.

(Do powyższej relacji z uroczystości odsłonięcia pomnika Inki wykorzystano notatkę z Wiadomości Dzielnicy Krowodrza X/2012)

Jan Kwiatkowski