Archiwum miesiąca: maj 2013

Spotkanie opłatkowe – 9 stycznia 2010 roku

Życzenia Świąteczne

Zarząd Oddziału Związku Sybiraków w Krakowie przekazuje naszym Sybirakom i Ich Bliskim życzenia ciepłych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia, a w Nowym Roku wielu łask Bożych, nade wszystko zdrowia i codziennych radości

Zapraszamy na nasze spotkanie opłatkowe w niedzielę 13 stycznia 2013 r. o godz. 12-tej w Nowohuckim Centrum Kultury przy Al. Jana Pawła II nr 232

zmarł Henryk Wojnar

Henryk Wojnar – urodzony 17 stycznia 1928 r. w Wołczy Dolnej, woj. lwowskie, deportowany 10 lutego 1940 r. do Omskiej obł., Tarski rej.; Aktiubińska obł., Bolszaja Pristań; Nikołajewska obł., Małachowo. Do Kraju powrócił 26 marca 1946 r. Zmarł 9 grudnia 2012 roku.

183` rocznica Powstania Listopadowego

29. XI 2012 r. odbyły się obchody 183` rocznicy Powstania Listopadowego. Duża ilość młodzieży ze szkół krakowskich (zwłaszcza młodzież z klas wojskowych) oraz kombatanci z różnych stowarzyszeń i przedstawiciele Władz Miasta Krakowa uczestniczyli w uroczystości na Cmentarzu Rakowickim, przy grobowcu XIX – wiecznych powstańców i pomniku z 1863 r. złożono wiązanki kwiatów, w tym były też od Sybiraków.

Przemówienie o historii Powstania Listopadowego wygłosił P. dr Dionizy Smyk – Przewodniczący Rady Kombatantów.

Następnym było piękne wystąpienie kapelana organizacji kombatanckich ( w tym Związku Sybiraków) O. Jerzego Pająka.

Przytaczamy tekst tego przemówienia w całości.

A. Sz.

Jesteśmy spadkobiercami powstańczych walk o wolność. 182 rocznica Powstania Listopadowego

29 listopada 2012

Wszechmogący i dobry Boże!

Nasza tu obecność w 182 rocznicę Powstania Listopadowego jest przekonaniem, że różne i liczne zrywy wolnościowe w historii naszego Narodu miały sens i przyczyniły się do suwerenności i wolności naszej Ojczyzny. Również Powstanie Listopadowe, które wybuchło przeciwko rosyjskiemu zaborcy, określane jako wojna polsko – rosyjska pokazało światu, że Polacy jako naród ciągle istnieją i nadal trzeba się z nimi liczyć. Mimo że Powstanie upadło, gdyż za mało było wiary w zwycięstwo u niektórych przywódców politycznych i wojskowych, bo zbyt wielka była przewaga militarna Rosji, bo zabrakło jedności narodowej, bo bierna a nawet wroga była postawa państw europejskich do Powstania, to jednak Powstańcy pokazali autentyczną miłość do Ojczyzny i wolę złożenia siebie na ołtarzu wolności. Wybrali najwyższe wartości: Bóg, Honor, Ojczyzna.

Okazało się jednak, że do zwycięstwa nie wystarczy jednorazowy wielki czyn młodych podchorążych, którzy zdobyli Arsenał i wyróżniali się we wszystkich bitwach Powstania listopadowego. Do zwycięstwa potrzebni są ludzie wychowani w wolności, gdyż tylko tacy zdolni są przeciwstawić się trudnościom. Dlatego Mojżesz, jak czytamy w Księdze Wyjścia nie poprowadził Naród Wybrany drogą prostą z niewoli egipskiej do Ziemi obiecanej, ale wyprowadził go na pustynię, aby tam odrodziły się nowe pokolenia Izraela. I to właśnie te pokolenia, nie wiedząc, co to jest niewola, odważne, zjednoczone duchowo i narodowo, odniosły zwycięstwo nad mieszkańcami Kanaan.

Do zwycięstwa zawsze potrzebny jest prawdziwy patriotyzm czyli umiłowanie swojej Ojczyzny jako swojej Matki, „albowiem Ojczyzna jest naszą Matką ziemską”. Patriotyzm w pokoju to nie tylko uczciwa i solidna praca czy nauka na rzecz swojego kraju. Tak nas oszukiwano w czasach zniewolenia komunistycznego. Patriotyzm to także organizowanie i włączanie się w działalność różnych uroczystości upamiętniających ważne wydarzenia narodowe, bo one nie tylko przypominają o bogatych dziejach naszej historii, ale uczą nas, jak wiele trzeba cierpieć dla dobra swojej Ojczyzny.

Miłość do Ojczyzny to radość i duma, że jestem Polakiem, że mogę żyć, pracować, uczyć się i oddychać własna kulturą, historią, tradycją, wiarą. Że przynależę do narodu, którego nie muszę się wstydzić z powodu prowadzonych wojen zaborczych, zniewalania innych narodów, dokonywania czystek etnicznych, czy ludobójstwa. Ale też nie muszę szukać jakichś zamienników dla określenia swojej tożsamości. Jestem Polakiem żyjącym na kontynencie europejskim. I jestem tego dumny.

Dziś pochylamy nasze głowy przed bohaterami Powstania Styczniowego i prosimy Cię , Panie, przyjmij ich do Twojego królestwa pokoju. Ty zaś, Maryjo, Królowo Polski, naucz nas tworzenia takiej kultury i cywilizacji, która opierając się na prawach Bożych, służyłaby człowiekowi. Naucz nas ducha męstwa i odpowiedzialności za prawdę naszej historii, której jesteśmy spadkobiercami.

o. Jerzy Pająk
kapelan AK i Sybiraków

Święto Niepodległości

Święto Niepodległości – rocznica odzyskania polskiej państwowości po 123 latach rozbiorów – jest jednym z głównych świąt narodowych obchodzonym uroczyście w całej Polsce. Ustanowione pod koniec dwudziestolecia międzywojennego, musiało być zaniechane w latach II wojny światowej. Po zakończeniu wojny zostało natomiast zakazane przez zależne od Moskwy władze Polski Ludowej. Dopiero kolejne odzyskanie politycznej niezależności w 1989 r. pozwoliło przywrócić godność tego dnia.

Tak jak w latach ubiegłych, również w 2012 roku, Kraków uczcił to Święto bardzo uroczyście, zgodnie z przyjętym już tradycyjnie porządkiem obchodów, a więc odbyła się koncelebrowana Msza Św. w Katedrze na Wawelu, pod przewodnictwem Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza, następnie uformował się wielki pochód ze sztandarami na czele i poprzedzony oddziałem kawalerzystów w historycznych mundurach, który przeszedł do Krzyża Katyńskiego, u stóp Wawelu (tam złożono wieńce w imieniu władz, kombatantów i społeczności Krakowa) i dalej Drogą Królewską, do placu Matejki, gdzie odbyły się przemówienia, Apel Poległych z salwą honorową i na koniec składanie kwiatów na Grobie Nieznanego Żołnierza.

We wszystkich etapach uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Związku Sybiraków (kilkanaście osób) ze swoim sztandarem; delegacja Związku złożyła też kwiaty.

11 Listopada 12 rok

Plac Matejki w Krakowie

11 Listopada 12 rok 2

sztandar Związku Sybiraków przy Grobie Nieznanego Żołnierza na Pl. Matejki w Krakowie, Od lewej: Edward Gwazdacz, Tadeusz Sobaszek, Stanisław Majcher.

11 Listopada 12 rok 3

Kwiaty od Związku Sybiraków na Grobie Nieznanego Żołnierza składają: Od lewej Lidia Świdrak, Leopold Walczewski, Jadwiga Turowska.

Aleksandra Szemioth

Pamięć i przebaczenie Posadzenie Dębów Katyńskich

Uroczystość sadzenia Dębów Katyńskich miała miejsce 22 września 2012 roku w Zespole Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych w Krakowie

Sadzenie Dębów Katyńskich jest częścią programu „Katyń – ocalić od zapomnienia”. Projekt ten rozpoczął się w 2008 roku. Jego celem jest uczczenie pamięci ofiar zbrodni katyńskiej oraz zwrócenie uwagi ludzi na tragiczną historię polskich oficerów poprzez posadzenie 21 857 Dębów Pamięci. Każde drzewo upamiętnia jedną osobę, która została zamordowana z rozkazu Józefa Stalina w 1940 roku.

Nasza szkoła w styczniu 2012 r. dołączyła do programu, w którym uczestniczy ponad 3 tysiące placówek. Są wśród nich nie tylko szkoły, lecz także komendy policji, parafie, starostwa powiatowe, urzędy gmin, szpitale…

Finał projektu odbył się w ZSOI nr 1, 22 września.

Uroczystość rozpoczęła się o godz. 9 w kościele NMP z Lourdes Mszą św., której przewodniczył i homilię wygłosił ks. proboszcz Jacek Kuziel. W czytaniach, kazaniu oraz modlitwach zwracano uwagę na – pamięć i przebaczenie – filary naszej tożsamości i przyszłości.

Następnie , dyrektor szkoły Magdalena Mazur powitała gości i, w strugach deszczu, rozpoczęło się sadzenie dębów poświęconych – podstępnie zamordowanym w Charkowie i Bykowni strzałem w tył głowy – oficerom Wojska Polskiego: pułkownikowi Antoniemu Dubińskiemu, podpułkownikowi Wacławowi Wicherkiewiczowi, kapitanowi piechoty Bohdanowi Paulinowi Zakrzewskiemu, rotmistrzowi Stanisławowi Szemiothowi porucznikowi Krzysztofowi Tomaszowi Potockiemu i podporucznikowi Stanisławowi Kwiatkowskiemu.

Uroczystość swoją obecnością uświetnili: wizytator Barbara Zgłobicka, reprezentująca Małopolskiego Kuratora Oświaty, dyrektor Anna Korfel-Jasińska, reprezentująca Prezydenta Miasta Krakowa i Dyrektora Wydziału Edukacji, Marta Patena i Barbara Nowak (RMK), przewodniczący Piotr Klimowicz i radni Dzielnicy V Krowodrza: Jerzy Nowak, Edward Tarczałowicz, Zdzisław Rakoczy i Agnieszka Wantuch, prof. Zofia Ciesielska (Związek Sybiraków), Krzysztof Moczurad (Związek Polskich Kawalerów Maltańskich), Maria Wcisło i Katarzyna Ryblewska (NSZZ „Solidarność”), Aleksandra Czosnowska i Michał Sterecki, reprezentujący Stowarzyszenie Przyjaciół Oświaty Samorządowej, Alicja Szydło i Mariusz Graniczka – dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół i placówek, Henryk Zioło – kanclerz Akademii Górniczo-Hutniczej oraz żołnierze Kompanii Honorowej 16. Batalionu Powietrzno-Desantowego w Krakowie z por. Łukaszem Bywalcem i sztandarem. Patronat medialny nad obchodami przyjęła Telewizja Kraków. Wszystkim wymienionym serdecznie dziękujemy.

Przedstawiciele Rodzin pomordowanych oficerów w asyście uczniów naszej szkoły przy dźwiękach werbli symbolicznie sadzili dęby, składali kwiaty oraz palili znicze. Po Apelu Poległych oddano salwę honorową i odsłonięto tablicę upamiętniającą podniosłe wydarzenie.

sadzenie Dębów

Sadzenie Dębów Pamięci o Ofiarach mordu Katyńskiego w ogrodzie Zespołu Szkół Integracyjnych nr 1 przy al. Kijowskiej w Krakowie 22-09-2012r. W głębi Poczet Sztandarowy Sybiraków, od lewej: Stefan Lubelski i państwo Janina i Stanisław Majchrowie. Foto: Ewa Janowiec

Nad całością unosił się duch zadumy i refleksji. W przemówieniach wskazywano na potrzebę pamięci o tragicznym 1940 roku, o Sybirakach, o historii, która buduje naszą tożsamość.

Motto tablicy: „Bądź wierny/Idź” – zakończenie Herbertowskiego „Przesłania Pana Cogito” – wydaje się najpełniej wyrażać towarzyszące przybyłym na uroczystość myśli.

Trzecia część uroczystości odbyła się w auli AGH przy ul. Reymonta. W samo południe uczniowie klasy 3c Gimnazjum Integracyjnego nr 15 (wych. Alicja Żmuda, Krzysztof Wiatr) wraz ze szkolnym chórem (kier. Lauretta Romańska) przedstawili program słowno-muzyczny „Katyń – ocalić od zapomnienia”.

Przedruk artykułu Krzysztofa Wiatra
Wiadomości Lokalne Dzielnicy Krowodrza październik 2012)