Tradycja pielgrzymowania Sybiraków do Częstochowy trwa nieprzerwanie od 1990 roku. Zainicjował ją i przez wiele lat prowadził pierwszy krajowy Kapelan Sybiraków, Ks. Edward Cisak, proboszcz parafii Grodziec koło Opola, w latach II wojny światowej zesłaniec syberyjski. Obecnie Ksiądz Prałat E. Cisak jest na emeryturze. Jego rolę Kapelana Związku Sybiraków przejął Ks. Zdzisław Cisak, który jest też kolejnym proboszczem w Grodźcu , gdzie kontynuuje opiekę nad Sanktuarium Sybiraków, założonym przez Ks. Cisaka.
Coroczna wspólna modlitwa w tym uświęconym od wieków miejscu, przed Obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Polski, jest dziękczynieniem za to, że Opatrzność Boża pozwoliła nam wrócić z Syberii, że otrzymaliśmy łaskę dalszych, długich lat życia. Modlimy się także o spokój wieczny dla dusz tych, którzy zmarli na Syberii i po powrocie do Kraju. Prosimy o błogosławieństwo na kolejny rok – dla każdego z nas osobiście i dla wspólnych spraw naszego Związku.
Oprócz uczestniczenia w nabożeństwach, pobyt Sybiraków na Jasnej Górze jest także okazją do spotkania wszystkich i do przekazania ważnych informacji ze strony Prezesa Zarządu Głównego. Spotkania te odbywają się w Auli Jana Pawła II lub Auli im. Ojca Kordeckiego – Sybiracy wypełniają te wielkie pomieszczenia, mogące pomieścić kilkaset osób.
To daje pojęcie o liczebności Pielgrzymki Sybiraków. Niestety ta liczebność z roku na rok maleje. W pierwszej pielgrzymce wzięło udział ponad 2 tysiące, a w obecnej, 24-tej, było nas około 600 osób. Podobnie jest z ilością sztandarów – w tym roku było ich tylko 17. Dla porównania w 1995 roku osobiście policzyłam i spisałam 82 pocztów sztandarowych.
Sybiracy z Krakowa przyjeżdżają do Częstochowy co roku i zawsze jest to jeden pełen autokar, czyli ok. 45 osób i zawsze z naszym sztandarem.
W spotkaniach w Auli prezentowany jest zawsze program artystyczny. Przygotowują go kolejno, poszczególne Oddziały Związku. W tym roku ten obowiązek przypadł Oddziałowi Krakowskiemu. Obowiązek dość trudny. Dzięki wieloletnim kontaktom z Niezależnym Związkiem Harcerstwa „Czerwony Mak” w Skawinie i dzięki osobistej życzliwości kierującego nim Harcmistrza P. Kazimierza Dymanusa – na naszą prośbę, program historyczno-artystyczny przygotowali dla nas harcerze z 7 Drużyny im. Armii Krajowej, działającej przy Szkole Podstawowej w Krzęcinie koło Skawiny.
Drużynę prowadzi Harcmistrzyni, p. Halina Jaskierna, do niedawna dyrektorka tej szkoły. Pani Jaskierna wraz z zespołem nauczycieli i z poparciem obecnej Dyrektor Szkoły, P. Anny Kawaler, zorganizowała swoją młodzież, harcerzy i uczniów, a też kilkoro starszych harcerzy – uczniów Gimnazjum nr 2 w Skawinie. Zespół tej młodzieży, liczący 35 osób, wykonał przed sybiracką publicznością, wspaniały spektakl poetycko-muzyczny.
Spektakl ten, zatytułowany „W HOŁDZIE POLSKIM ZESŁAŃCOM SYBIRU” zrobił na słuchaczach wielkie wrażenie i został nagrodzony długimi oklaskami.. Powszechnie wyrażano opinię, że był najlepszy z dotychczas pokazanych na poprzednich pielgrzymkach. Organizatorzy z Oddziału Związku Sybiraków w Krakowie zbierali niezasłużone wyrazy uznania. Należą się one w całości wspaniałej młodzieży z Krzęcina i jej Opiekunom –Nauczycielom i Wychowawcom, zwłaszcza ze Związku Harcerskiego.
Po zakończonej pielgrzymce, trzy osoby z naszego oddziału (Barbara Łuczyńska, Aleksandra Szemioth i Stanisław Libura) odwiedziły Szkołę w Krzęcinie, żeby raz jeszcze podziękować za piękny program i trud włożony w przygotowania. Dla młodzieży przywieźliśmy dużo cukierków i książki, a na ręce Dyrektorki Szkoły przekazaliśmy list z podziękowaniami. Tekst listu przedstawiono poniżej. Są w nim wymienione wszystkie osoby, które były zaangażowane w przygotowanie spektaklu dla Sybiraków.
Opisana część artystyczna była fragmentem pielgrzymki. Najważniejszymi jej elementami są oczywiście poszczególne nabożeństwa. W ich celebrze w tym roku ważne funkcje podjął kapelan Krakowskiego Oddziału Związku Sybiraków, Ojciec Jerzy Pająk. Brał udział w koncelebrze Mszy Św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej (w pierwszym dniu pielgrzymki) i wygłosił piękną homilię oraz w głównej Mszy Św. w drugim dniu, w Bazylice Jasnogórskiej. Wieczorem pierwszego dnia O. Jerzy prowadził Drogę Krzyżową na Wałach Jasnogórskich, wygłaszając przy każdej Stacji przejmujące przemówienia – modlitwy, w których nawiązywał do naszego sybirackiego losu.
Tekst homilii i teksty modlitw przy dwunastu Stacjach Drogi Krzyżowej zostały w całości przytoczone na dalszych stronach.
Uczestnicy pielgrzymki, jak zawsze, mieli głębokie przeżycia. Dla tych osób, które nie mogły być na Jasnej Górze, przeżycia te niech przybliży ten krótki opis.
Aleksandra Szemioth